19/11/08

"Πάλι πέστροφα έχουμε σήμερα;"

Εμείς εδώ στο Βατραχόκαστρο, έχουμε αυστηρά μέρα παρά μέρα στο τραπέζι μας εκείνο που υπάρχει σ' αυτό και την ενδιάμεση: μια τηγανιτή πέστροφα. Μπορεί λοιπόν κανείς να πει, ότι το απωθητικό αυτό ψάρι αποτελεί, δυστυχώς, τη βάση της διατροφής μας. Πώς όμως πρέπει να το μαγειρεύουμε δίχως να απομακρυνόμαστε ρούπι από την απαίσια αυτή παράδοση που μας κληροδότησαν οι προηγούμενες γενιές;

Ζητήσαμε τη γνώμη μιας συμπολίτισσάς μας, της Ερυνίας Μοιρολόη. Την επισκεφτήκαμε στο σκοτεινό και κακοδιατηρημένο σπίτι της οδού Δυσπεψίας, όπου κατοικεί μαζί με το σύζυγό της Σίσυφο. Να τι μας είπε:

"Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις όταν πας να αγοράσεις μια πέστροφα, είναι να βλαστημήσεις την ώρα και τη στιγμή που γεννήθηκες σε αυτήν την πόλη και είσαι υποχρεωμένος να τρως συνέχεια ένα τόσο άνοστο ψάρι. Έπειτα πρέπει να προσέξεις να μην πάρεις την πιο μπαγιάτικη, αλλά ούτε και την πιο φρέσκια πέστροφα. Στην πρώτη περίπτωση κινδυνεύεις να πάθεις το στομάχι σου, ενώ στη δεύτερη μπορεί να ευχαριστηθείς το φαγητό σου περισσότερο από όσο αρμόζει σε έναν Βατραχοκαστριώτη.
Το καθάρισμα, καλό είναι να γίνεται με ένα κοφτερό μαχαίρι, ώστε να υπάρχει η πιθανότητα να κόψεις το χέρι σου και να μην μπορέσεις να συνεχίσεις το μαγείρεμα -έτσι θα γλιτώσεις από μια ακόμη πέστροφα και μπορείς απλά να φας τα αποφάγια της προηγούμενης μέρας.
Το λάδι του τηγανίσματος, όσο πιο χρησιμοποιημένο είναι τόσο το καλύτερο. Το καινούριο δίνει μια ευχάριστα τραγανή υφή στο ψάρι, που προσωπικά με εξοργίζει. Τηγανίζουμε σε δυνατή φωτιά ώστε η πέστροφα να τσουρουφλιστεί απ' έξω αλλά να είναι σχετικά ωμή μέσα. Την αφήνουμε να κρυώσει καλά και τη σερβίρουμε με ρύζι ή πικρόχορτα, ελπίζοντας ότι θα είναι άνοστη σαν την ίδια τη ζωή".
Ευχαριστούμε Ερυνία Μοιρολόη!

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Επιτρέψτε μας στο ταπεινό αυτό βήμα να καταθέσουμε και εμείς την οικογενειακή μας συνταγή που κληροδοτείται από μητέρα σε κόρη, παρόλο που καμιά δεν έμαθε ποτέ να τη μαγειρεύει και η καθεμιά ως παιδί σιχαινόταν να τρώει αυτό που είναι υποχρεωμένη να μαγειρεύει ως μητέρα.

ΠΕΣΤΡΟΦΑ ΜΕ ΠΛΕΥΡΩΤΟΥΣ ΚΑΙ ΣΠΑΝΑΚΟΡΙΖΟ

Υλικά:
Μια προχθεσινή πέστροφα
200 γραμμάρια σπανάκι
Ένα κρεμμύδι
2 σκελίδες σκόρδο
Μια κουταλιά της σούπας λάδι
Μία σύνδεση δημοτικής κινητής τηλεφωνίας "Πέστρο κι έγινε"
Μια κούπα ρύζι Καρολίνα
Μια κουταλιά βούτυρο
Πλευρώτους της μόδας
Αλάτι
Πιπέρι
Αυτοκόλλητα με τους παίχτες του Ισπανικού πρωταθλήματος

Παρασκευή:
Κάθε Πέμπτη, αγοράζετε μια πέστροφα που έχει ψαρευτεί το νωρίτερο την Τρίτη και το αργότερο την Τρίτη. Επειδή δεν μπορείτε να έχετε εμπιστοσύνη στον ιχθυοπώλη και μπορεί να σας πουλήσει μια πέστροφα απολύτως φρέσκια, ελέγχετε τα μάτια του ψαριού. Αν είναι θολά, είστε σίγουροι πως έχετε αποφύγει στο τραπέζι σχόλια που τονίζουν την απόλυτη εμπιστοσύνη στην επαγγελματική επάρκεια του ψαρά και στο πεπειραμένο βλέμμα του πατέρα που ξέρει από πού αγοράζει τα φρεσκότερα ψάρια και τα πιο δροσερά φρούτα.
Βάζετε το λάδι να κάψει. Μιλάτε με τους φίλους σας μέσω της δημοτικής κινητής τηλεφωνίας "Πέστρο κι έγινε" μέχρι το λάδι να είναι έτοιμο να αρπάξει φωτιά. Βάζετε την πέστροφα στο τηγάνι και συνεχίζετε να μιλάτε. Τηγανίζετε ακολουθώντας την ετυμολογία: πες και στρέφω. Γυρίζετε την πέστροφα στο τηγάνι κάθε φορά που πρέπει να πείτε στο τηλέφωνο: "Για πες, για πες...". Μόλις η πέστροφα καεί και δεν τρώγεται, κλείνετε το τηλέφωνο.
Τσιγαρίζετε το Ρύζι Καρολίνα, το κρεμμύδι και το σκόρδο. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ρύζι άλλου τύπου, όπως Μπασματί, αλλά η Καρολίνα εγγυάται τα καλύτερα ψυχολογικά αποτελέσματα. Κυρίως γιατί το Μπασματί είναι το ρύζι των τριών αμφιβολιών, "ΜΠΑΣ και;", "ΜΑ είναι δυνατόν;", "ΤΙ λες τώρα;", όπως τις έχει καταγράψει ο γάλλος φιλόσσοφος Γεννάδιος Μπαρτακούιγ.
Μόλις κάψει το ρύζι προστέθετε το σπανάκι και βράζετε σε χαμηλή φωτιά μέχρι να μην τρώγετε. Προσθέτετε το βούτυρο, αλάτι και πιπέρι.
Σερβίρετε με τα αυτοκόλλητα των παικτών του Ισπανικού πρωταθλήματος ώστε να έχετε κάτι να κάνετε ενώ προσπαθείτε να φάτε.
Οι πλευρώτοι είναι της μόδας και δεν χρειάζεται να τους φάτε.

kirikas είπε...

Αγαπητέ(η) Ανώνυμε(η)
Παρότι η συνταγή σας μας γεννά κάποια ερωτήματα (για παράδειγμα στα πλευρότους χρησιμοποιούμε και το ψαχνό ή μόνο το πλευρό τους;)οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι μας έφερε στον ουρανίσκο κάποιες παλιές, ξεχασμένες γεύσεις του τόπου μας. Είστε απολύτως σίγουρος(η) ότι δεν κατάγεστε από το Βατραχόκαστρο; Μήπως έχετε κάποιον συγγενή, κάποιον πρόγονο, κάτι τέλος πάντων που σας συνδέει με την όμορφη πλην όμως κακορίζικη πόλη μας;

Ανώνυμος είπε...

Αυτή είναι δουλειά με μέλλον. Ιχθυπώλης στο Βατραχόκαστρο.

kirikas είπε...

Αγαπητή Τατιάνα
Πράγματι. Το να είσαι ιχθυοπώλης στο Βατραχόκαστρο, είναι μια αρκετά καλή και αποδοτική εργασία. Πριν όμως σπεύσεις να παραιτηθείς από την τωρινή εργασία σου, θα πρέπει να σε πληροφορήσω ότι είναι ένα μάλλον κλειστό επάγγελμα. Για να πάρεις άδεια εργασίας θα πρέπει πρώτα να χηρέψει μια θέση, έπειτα να σε προτείνουν τρεις τουλάχιστον συνταξιούχοι ιχθυοπώλες και τέλος να επιτύχεις στις εξετάσεις του ΑΣΕΠ (του Ανώτατου Συμβουλίου Επιλογής Πεστροφοπωλητών). Όπως βλέπεις λοιπόν δεν είναι παίξε γέλασε. "Ου παντός πεστροφείν εις Βατραχόκαστρον"