Το αποχετευτικό δίκτυο (μέρος 3ο)

Η συνέχεια και το τέλος του εορταστικού μας αφιερώματος.
Είχαμε μείνει στο σημείο όπου ο πρωτομάστορας καταδικάστηκε σε ατιμωτικό θάνατο και απαγχονίστηκε ντυμένος κολομπίνα.

Την ίδια ημέρα διορίστηκε δεύτερος πρωτομάστορας, πιο μεθοδικός. Αυτός, για να στεριώσει το λαγούμι, έπιασε κι έχτισε μέσα τη γυναίκα του και για μεγαλύτερη σιγουριά, έχτισε παραδίπλα και τη μάνα της. Οι εργάτες έβαλαν πάλι μπροστά, μόνο που τώρα πήγαιναν πιο μελετημένα κι έσκαβαν με προσοχή. Και το λαγούμι στέριωσε κι όλα έγιναν όπως έπρεπε.

Όλα εκτός από ένα. Γιατί εκεί κάτω, στα έγκατα της γης, οι σκαφτιάδες έχασαν τον προσανατολισμό τους κι έτσι, αντί η στοά να οδηγεί στη λίμνη, όπου οι βάρκες θα περίμεναν να σώσουν τον άρχοντα, η έξοδός του φτιάχτηκε τελείως ανάποδα και έχασκε δίπλα στην κεντρική πύλη, μέσα στο στόμα του λύκου δηλαδή, σε περίπτωση πολιορκίας. Ο πρωτομάστορας ανέλαβε τις ευθύνες του. Είπε και τράβηξαν τις βάρκες στη στεριά και τις έδεσαν σε ένα δέντρο δίπλα στην πύλη, ώστε τουλάχιστο το σχέδιο της διαφυγής από εκεί και ύστερα να πηγαίνει ρολόι. Έπειτα φόρεσε τη στολή της κολομπίνας και κρεμάστηκε από μόνος του.
Ο τρίτος πρωτομάστορας ήταν ανύπαντρος. Έβαλε λοιπόν κι έχτισαν μια γειτόνισσά του, που είχε το συνήθειο να ρίχνει βρομόνερα μπροστά στην πόρτα του. Και το λαγούμι της σωτηρίας, το όνειρο τόσων και τόσων αρχόντων, φτιάχτηκε κατά πως έπρεπε: γερό και με έξοδο στη λίμνη.

Τότε οι προύχοντες και οι ιερείς ζήλεψαν. Είπαν «γιατί μονάχα ο άρχοντας και όχι κι εμείς;». Άρχισαν λοιπόν να ανοίγονται δεξιά και αριστερά από το κεντρικό λαγούμι κι άλλα μικρότερα και σε λίγα χρόνια η πολιτεία γέμισε από κάτω της στοές, μπερδεμένες σαν κουβάρι.

Η ζωή όμως τα φέρνει έτσι, ώστε κι ο μεγαλύτερος κόπος μπορεί να αποδειχτεί στην πράξη άσκοπος. Ποτέ Βατραχοκαστριώτης δε χρειάστηκε να αφήσει αλαφιασμένος το σπιτικό του και να χωθεί άρον άρον στα έγκατα της γης. Πόδι εχθρικό δεν πάτησε ποτέ στο Βατραχόκαστρο. Έτσι, όταν η τέχνη του πολέμου είχε προοδεύσει τόσο, ώστε οι πολιορκίες ήταν άνευ ουσίας και συγκεκριμένα επί δημαρχίας του Θεμιστοκλή Πομφόλυγα του πρεσβύτερου -παππού του σημερινού δημάρχου- τα λαγούμια άλλαξαν χρήση και οι άλλοτε οδοί διαφυγής των πολιτών, φυγαδεύουν μόνον όσα όλοι μας θέλουμε να διώξουμε μακριά μας.

Ζητούνται καβαλιέροι

Τρεις αδερφές, κόρες καλής οικογενείας του Βατραχόκαστρου (πατήρ πωλητής πέστροφας), ζητούν τρεις αδερφούς, πρόθυμους να τις συνοδεύσουν στο ρεβεγιόν του Συλλόγου Κυριών. Θα προτιμηθούν τρεις τρίδυμοι δια να μην υπάρχουν τσακωμοί. Δεκτοί και δύο δίδυμοι συν ένας εξάδερφός τους που να τους μοιάζει κάπως. Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με τη διεύθυνση της εφημερίδας.

Το αποχετευτικό δίκτυο (μέρος 2ον)

Συνεχίζουμε σήμερα το χριστουγεννιάτικο αφιέρωμα στις αποχετεύσεις της πόλης μας, με λίγη ιστορία.

Το δίκτυο των υπονόμων λοιπόν, άρχισε να κατασκευάζεται στο μακρινό παρελθόν, με σκοπό άλλον από τον ταπεινό που τελικά κατάντησε να υπηρετεί. Τότε, βλέπετε, κάθε πόλη έπρεπε να διαθέτει μια υπόγεια οδό διαφυγής για τον άρχοντα της, ώστε σε περίπτωση πολιορκίας να μπορεί να δραπετεύσει, φορτωμένος με χρυσάφι, έγγραφα και σφραγίδες και να συνεχίσει κανονικά τη ζωή του.
Η επιχείρηση κατασκευής ξεκίνησε μήνα Νοέμβριο, μέσα δηλαδή στην πιο βροχερή περίοδο του έτους. Εκεί που έσκαβαν λοιπόν κι είχαν φτάσει κιόλας στο μέσον της διαδρομής, το έδαφος, σαθρό από το νερό, βούλιαξε, θάβοντας δεκάδες εργάτες και σκορπώντας το θρήνο σε ολόκληρη την πόλη. Ο πρωτομάστορας κατηγορήθηκε για κακοτεχνίες, σύρθηκε σε δίκη και καταδικάστηκε σε ατιμωτικό θάνατο. Απαγχονίστηκε δύο ημέρες μετά, ντυμένος κολομπίνα. (Συνεχίζεται)

Το αποχετευτικό δίκτυο (μέρος 1ον)

Μέρες που είναι, είπαμε να αφήσουμε πίσω μας την γκρίνια και τη μεμψιμοιρία και να εστιάσουμε σε εκείνα που ομορφαίνουν τη ζωή μας. Ετοιμάσαμε λοιπόν ένα αφιέρωμα στους υπονόμους της πόλης μας! Είναι άλλωστε ένα θέμα επίκαιρο, αφού προ ολίγων μόλις ημερών, ο Δήμαρχος και τα μέλη του δημοτικού συμβουλίου πραγματοποίησαν αυτοψία, η οποία κατέδειξε ότι το παμπάλαιο αποχετευτικό δίκτυο του Βατραχόκαστρου, βρίσκεται στην πρέπουσα κατάσταση. Δηλαδή σε κακά χάλια! Οι υπόνομοι στομώνουν, τα βρομόνερα πλημμυρίζουν τον τόπο και η δυσοσμία είναι συχνά δυσβάσταχτη. Έτσι, όπως δήλωσε περιχαρής και ο δήμαρχος μας, υπάρχει μια ομοιομορφία με το γενικότερο χάλι που χαρακτηρίζει τη ζωή στην πόλη μας.(συνεχίζεται)

Έφτιαξαν και βίντεο!

Το θράσος ορισμένων δεν λέγεται! Δεν φτάνει που δυσφημούν την πόλη μας μέσα από τις σελίδες του κατάπτυστου βιβλίου, με τίτλο "Το μυστικό της Άτυχης Πέστροφας ή Η βίβλος της Αμφιβολίας", έφτιαξαν και ένα βίντεο για να διασπείρουν ακόμη περισσότερο τη χολή τους. Η εφημερίδα μας το εξασφάλισε και σας το παρουσιάζει με οδύνη.

Διάγγελμα του Δημάρχου προς τους νέους

Νέοι του Βατραχόκαστρου.
Ως ανώτατος άρχοντας της κακορίζικης αυτής πόλης, έχω το θλιβερό καθήκον να ασχολούμαι πότε πότε μαζί σας.
Γνωρίζω πολύ καλά ότι βαριέστε. Ότι νοιώθετε μπαφιασμένοι. Αλλά τι να κάνουμε; Στο Βατραχόκαστρο γεννηθήκατε όχι στις νήσους Μπόρα Μπόρα! Δεχτείτε λοιπόν τη μοίρα σας με την αξιοπρέπεια που ταιριάζει σε έναν Βατραχακαστριώτη. Γκρινιάξτε, ξεφυσήξτε. Αλλά προς Θεού. Μην αφήνετε την εφηβική ορμή να σας παρασύρει σε πράξεις που αντιβαίνουν στις παραδόσεις μας. Αν τα συναισθήματα ξεχειλίζουν μέσα σας, κατευνάστε τα. Σκεφτείτε ότι τα νιάτα περνούν και φεύγουν. Η μιζέρια όμως θα είναι ο παντοτινός σας σύντροφος σε αυτήν την γωνιά της Γης που μας έτυχε για πατρίδα.
Και εγώ υπήρξα νέος -το βλέπετε αυτό στην πρώτη φωτογραφία! Αλλά όπως βλέπετε στη δεύτερη φωτογραφία, το ξεπέρασα!

Μετά τιμής

Ο Δήμαρχός σας, Θεμιστοκλής Πομφόλυγας ο νεώτερος.

Αθωώθηκε ο δολοφόνος του Μιχάλη Καλτεζά

Τα ελληνικά ταχυδρομεία έκαναν πάλι το θαύμα τους. Μόλις σήμερα έφτασε στην πόλη μας η είδηση, ότι στις 25/1/1990 αθωώθηκε σε δεύτερο βαθμό ο αστυνομικός, ο οποίος το Νοέμβριο του 1985, στη διάρκεια διαδήλωσης, είχε πυροβολήσει στο πίσω μέρος του κεφαλιού και σκοτώσει τον δεκαπεντάχρονο μαθητή Μιχάλη Καλτεζά. Ο αστυνομικός είχε καταδικαστεί πρωτόδικα σε 2,5 χρόνια με αναστολή.

Ο Κήρυκας του Βατραχόκαστρου εκφράζει την ελπίδα, να μην αποβεί κάποτε μοιραία αυτή η ατιμωρησία...

Μέρα γιορτής

Το Νικόλαος, είναι ένα μάλλον ασυνήθιστο όνομα, εδώ στο Βατραχόκαστρο. Έρχεται μόλις δέκατο όγδοο σε συχνότητα -πολύ πίσω από το Βρασίδας και το Δαμιανός που καταλαμβάνουν τις υψηλότερες θέσεις στη σχετική λίστα. Παρόλα αυτά η 6η Δεκεμβρίου, είναι μια σημαντικότατη ημέρα για την πόλη μας, αφού ο Άγιος Νικόλαος, τη μνήμη του οποίου εορτάζουμε σήμερα, είναι ο προστάτης άγιος μιας ολόκληρης επαγγελματικής ομάδας:
Των τσαγκάρηδων!
Σε Αυτόν δεν προσεύχονται οι σύζυγοι και τα παιδιά κάθε τσαγκάρη όταν ο τελευταίος παίρνει το δρόμο για το τσαγκάρικό του; Αυτόν δεν παρακαλούν να τους τον φέρει γερό πίσω; Στο εικόνισμά Του δεν στρέφονται οι ίδιοι οι τσαγκάρηδες, όταν ζορίζονται με μια σάπια σόλα, με ένα φαγωμένο τακούνι, με ένα ελαττωματικό καλαπόδι; Αυτόν δε βλαστημούν με δάκρυα στα μάτια, όταν το σφυρί, αντί για το καρφί πέσει πάνω στα δάχτυλά τους;
Μέρα που είναι λοιπόν, ας προσευχηθούμε και εμείς στον Άγιο Νικόλα να έχει καλά τους τσαγκάρηδες όλου του κόσμου. Να τους κρατάει μακριά από τους κινδύνους και τους πειρασμούς του επαγγέλματός τους και να τους φέρνει πάντα σώους και αβλαβείς στα ασφαλή λιμάνια των σπιτιών τους. Αμήν.

Ένθετο: ΤΑΞΙΔΙΑ

Αγαπητοί συμπολίτες μας! Ο Δεκέμβριος ήρθε! Ακόμη μια κουραστική εορταστική περίοδος είναι προ των πυλών! Τι μπορεί να την κάνει χειρότερη; Μα τι άλλο από ένα ταξίδι!

Σύμφωνα με κάποιες έγκυρες πηγές, πέρα από το Κοκκινοβούνι που φράζει τη ματιά μας στα ανατολικά και τους λόφους που περιτριγυρίζουν τη λίμνη και την πόλη μας, υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος. Φυσικά κανείς μας δεν έχει όρεξη να τον εξερευνήσει! Και πολύ καλά κάνουμε! Ποιος ο λόγος να ξεποδαριαζόμαστε και να ταλαιπωρούμαστε ; Μια χαρά ταλαιπωρία είναι και η ζωή μας εδώ στο Βατραχόκαστρο. Η πρόταση της εφημερίδας μας λοιπόν για φέτος είναι η εξής:

Επισκεφτείτε το φημισμένο Βατραχόκαστρο! Το μικρό αυτό σκουριασμένο στολίδι με το υγρό κλίμα τους αφιλόξενους κατοίκους και το κακό φαγητό. Δείτε τα βαρετά αξιοθέατα, σφηνώστε στα στενά σοκάκια, περδικλωθείτε στις κακοσυντηρημένα πλακόστρωτα. Κρυολογήστε από το αγιάζι στις όχθες της λασπερής λίμνης, η οποία είναι γεμάτη από φασαριόζικα βατράχια, γλιστερά χέλια και αντιπαθείς πέστροφες. Και όταν τα κάνετε όλα αυτά επιστρέψτε στην υγρασία του σπιτιού σας, αμπαρωθείτε και ανακαλέστε στη μνήμη σας όλα όσα ζήσατε.

Και να θυμάστε: Σημασία δεν έχει ο προορισμός αλλά το ταξίδι!