Ένα από τα παραδοσιακά επαγγέλματα που χάνονται, είναι και αυτό του κωδωνοκρούστη. Αυτή τη στιγμή, στο Βατραχόκαστρο, έχουν απομείνει μονάχα δύο. Τους επισκεφτήκαμε για να μάθουμε τα προβλήματα και τις αγωνίες τους. Επίσης, τους ρωτήσαμε αν θέλουν το επαγγέλμά τους να παραμείνει κλειστό ή πιστεύουν ότι πρέπει να ανοίξει για όλους."Παλιά, αν δεν ήσουνα καμπούρης δεν μπορούσες να μπεις στο επάγγελμα", μας λέει ο κωδωνοκρούστης του Αγίου Πατρικίου΄, Βίκτωρ Καντήλας. "Ήταν αυστηρά τα πράγματα τότε. Μετά αρχίσανε να μπαίνουν κάτι κομψευόμενοι με ψεύτικες καμπούρες και να που καταντήσαμε. Ο κόσμος μας σιχάθηκε και το επάγγελμά μας έσβησε. Εγώ είμαι ο τελευταίος αυθεντικός κωδωνοκρούστης Ο άλλος κάτω στην Αγία Παρασκευή, έχει ψεύτικη καμπούρα".
"Όσοι διαδίδουν ότι η καμπούρα μου είναι ψεύτικη, είναι κοινοί συκοφάντες" υποστηρίζει ο κωδωνοκρούστης της Αγίας Παρασκευής, Λάμπρος Παναγιωτόπουλος. "Πάντως εγώ είμαι υπέρ του ανοίγματος του επαγγέλματός μας. Για παράδειγμα, ο γιος μου θέλει να ακολουθήσει τα βήματά μου και να γίνει και αυτός κωδωνοκρούστης Δυστυχώς όμως δεν είναι καμπούρης. Γιατί να μην μπορεί να κυνηγήσει το όνειρό του; Είναι άδικο. Πρέπει λοιπόν το επάγγελμά μας να ανοίξει. Όχι βέβαια για όλους. Μόνο για όσους προέρχονται από σόι κωδωνοκρουστών. Είναι βλέπετε λίγες οι θέσεις εργασίας."
Φεύγοντας, ακούσαμε το γλυκό ήχος της καμπάνας να μας αποχαιρετά. Άραγε θα συνεχίσει να ακούγεται στο Βατραχόκαστρο;
